این طرح به آرامی در مدارس مختلف جهان به عرصۀ عمل درآمده و پس از مدتی کوتاه شتاب قابل توجهی یافت تا اینکه بالاخره در سالهایی نه چندان دور به میهن عزیزمان ایران نیز راه یافته و مسوولین محترم آموزش و پرورش کشور در پی تغییر ساختار مدارس سنتی به سوی مدارس هوشمند حرکتی همه جانبه را آغاز نمودند.
اما آنچه که حائز اهمیت و شایان توجه ویژه می باشد ، التفات به این نکته خواهد بود که تغییر ساختار آموزشی از مدارس سنتی به سوی مدارس هوشمند در حقیقت یک انقلاب آموزشی محسوب شده که از زوایای مبهم و ابعاد پیچیده ای برخوردار می باشد ، چرا که جهت به سرانجام رسیدن چنین رویکردی ، ایجاد زیر ساخت های متعدد در حوزه های گوناگون آموزشی ضرورت داشته و بدیهی می باشد که ایجاد چنین زیر ساخت هایی صرفنظر از به همراه داشتن هزینه های بسیار منوط به انجام مطالعه ، بررسی ، تحقیق ، مشاوره و گاها استفاده از آزمون و خطا در برخی از عرصه ها می باشد ، بنابراین به دلیل وجود مسائل ذکر شده می توان دریافت که انجام چنین تغییراتی قطعاً برنامه ای بلند مدت و چند ساله بوده که مستلزم صرف وقت ، انجام هزینه و استفاده از برنامه ریزی های دقیق و هدفمند می باشد و در صورت عدم رعایت هر یک از فاکتورهای مطرح شده و انجام هر گونه عملکرد شتاب زده و بدون برنامه ریزی ممکن است نتیجۀ عکس حاصل شده و نه تنها اصلاحاتی صورت نپذیرفته بلکه نتایج زیانبار جبران ناپذیری داشته باشد ، به طوریکه دستاورد چنین تغییراتی برای آینده سازان این مرز و بوم به جای داشتن ثمره مفید و بهینه، چیزی به غیر از آسیب در عرصۀ آموزشی نباشد .